موسیقی خور آوا از استاد شهرام ناظری

نی ورتر دوارن
( پیش از این روزگار همانند او ندیده)
كاووس كی بی2
(كیكاووس بود)
ریژانه كرم
(با كرم)
بخشانه هی بی
(بسیار بخشنده بود)
دنگ داوای دا
(بر آورنده ی نیاز)
حاتم تی بی
(حاتم تا یی بود)
دنگ داوای دا
( بر آورنده ی نیاز)
حاتم تی بی
(حاتم تا یی بود) ... ...
باش بگلران
(برترین امیران )
روسم زال بی
(رستم زال بود)
یاربی یاربی یار ...
(یاربود یاربود یار)
ساقی چه نیش جام مدام و دوری2
(ساقی با جام می اش یكسره گردش میگشت)
سرحلقه مجلس باران قوم بی
(سرحلقه ی مجلس و باران قوم بود)"برای مردم مایه ی رحمت بود"
دنیا نو دم دا گردونه شارا لیلی مجنون داشت بارا دلارا
(لیلی مایه ی آرامش و معشوقه ی مجنون بود)
دنیا نو دم دا گردونه شارا لیلی مجنون داشت بارا دلارا
(لیلی مایه ی آرامش و معشوقه ی مجنون بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا در فكر و اندیشه ی یوسف خود بود)
(سودا در اینجا به معنی فكر و خیال و اندیشه میباشد)
"با توجه به لغتنامه ی دهخدا"
دنیا نو دم دا گردونه شارا لیلی مجنون داشت بارا دلارا
(لیلی مایه ی آرامش و معشوقه ی مجنون بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا سودای یوسف خودش بود)
دنگ داوای دا
(برآورنده ی نیاز)
قوچاخان دور
(چالاكترین فرد زمانه)
ستیزه ی فلك یك یك برد و جور
2 (ستیز روزگار را یك به یك جور كشید)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)
ایسه كفته لیم نه ای روزگاره نه ای فتنه و آشوب مینت گذاره
(حالا از این روزگار فته و آشوبی محنت بار نصیب من شده)
نه ای جورعظیم سردی زمانه بابو نه فرزن كردن بیگانه
(در این روزگار سختی كه پدر و فرزند را با هم بیگانه كردند)
نه چاو فرهاد
(نه چشمان فرهاد)
نه دنگ حاتم
(نه صدای حاتم)
نه لقای یوسف
(نه لقای یوسف)
نه مور خاتم
(نه مور خاتم)
نی ورتر دوران
( پیش از این روزگار همانند او ندیده)
دنیا نو دم دا گردونه شارا لیلی مجنون داشت بارا دلارا
2 (لیلی مایه ی آرامش و معشوقه ی مجنون بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی2
(زلیخا سودای یوسف خودش بود)
دنیا نو دم دا گردونه شارا لیلی مجنون داشت بارا دلارا
(لیلی مایه ی آرامش و معشوقه ی مجنون بود)
فرهاد زاده عشق شیرین ویش بی
(فرهاد زاده ی عشق شیرینش بود)
زلیخا سودا یوسف خیش بی
(زلیخا سودای یوسف خودش بود)
یاربی یاربی یار...
(یاربود یاربود یار)